Niezatapialna Armada Kolonasa Waazona

Lizard

Nadal Grimm. Połowa sezonu 4 i spadek formy jest widoczny gołym okiem. Absolutne skretynienie postaci żeńskich (no dobra, jedna była galopującą kretynką od początku tym głupiej wyszło, że w założeniu twórców to miała być prawdopodobnie Silna Niezależna Kobieta) plus fabuła która w pogoni za plotwistami skręciła tyle razy, że zaczyna niebezpiecznie zbliżać się do etapu zaplątania w samą siebie. No i wprowadzenie postaci Bardzo Groźnego Księcia (akurat część o księciu ma sens.) Z Koneksjami który [link widoczny dla zalogowanych]. Powaga, wszystko bym zniosła, ale tego bąbelka o gładkim liczku jako głównego schwarzcharakteru przed którym trzęsie cała Europa?

I zanim ktoś powie, że pyzaty niemowlęcy buziołek o niczym nie świadczy - gość jest również napisany tak, jakby jakiś pryszczaty trzynastolatek dorwał się do scenariusza i wkleił tam postać-projekcję siebie w wersji cool. Skórzana kurtała, pseudo-twardzielskie gadki, zblazowane spojrzenie, i OCZYWIŚCIE - dupcenie na pstryknięcie. Laughing

Tak więc obraz koresponduje z przekazem fabularnym w 100%.

I to jest człowiek którego potężna rodzina Królewska w ostateczności wysyła do przypilnowania spraw absolutnie najwyższej wagi. Sugerując, że jest to najcięższe z dział i w ogóle, człowiek z żelaza, najgodniejszy z książąt, ulubieniec Jego Królewskiej Mości. Nie no.. Powaga? Taką mam teorię, że oni tylko tak gadają, żeby zachować twarz, a tak naprawdę nie mają wyjścia, bo prawdziwego Gracza Alfa im ubili. Laughing

Wypłosz

Skończyłem pierwszy sezon "Rodziny Soprano". Oglądam to drugi raz i wydaje mi się tylko lepsze. W ogóle to chyba najlepszy serial, jaki widziałem.
A teraz biorę się za drugi odcinek pierwszego sezonu "Stranger Things". Pierwszy mnie nie porwał, ale dam temu szansę.

Tini · Gość

Daj, daj. Stranger Things jest zacne, chociaż o wiele większy fun mają ci, którzy dobrze pamiętają lata 80. Very Happy

Ja właśnie drugi sezon zaczęłam. Dwa odcinki obejrzawszy, stwierdzam, że na razie nie spsuli, oby tak dalej.

Wypłosz

@Tinwerina - właśnie miałem napisać update, że jestem przy piątym i mam zamiar jeszcze kilka obejrzeć. Very Happy

Podejrzewam że sporo nawiązań przelatuje mi nad głową, ale fajnie się wszystko rozkręca. :>

Leleth · Gość

Ja nie jestem aż taką fanką jak niektórzy, ale dialogi i gra dzieciaków to czyste złoto. Plus całkiem możliwe, że Mike/Eleven to mój ulubiony romans wszech czasów. Eleven & Hopper w drugim sezonie też świetne.

Kazik

Jestem na piątym odcinku drugiego sezonu i potwierdzam, że nie zepsuli. Dla mnie ten apokaliptyczny wątek mógłby nie istnieć, bo tak lubię te postacie i łączące ich relacje, że dla mnie tez sezon mógłby być po prostu obyczajówką lekko doprawioną elementem paranormalnym.

Na razie największą dla mnie niespodzianką jest character development pana Wheelera. Do tej pory ten człowiek powiedział aż pięć zdań, z czego większość skupiała się na (jako-takim, ale zawsze) wychowywaniu dziecka. Niesamowite.

Z wyrazami szacunku
Kazik

Wypłosz

Okej, zacząłem wczoraj ok 15, o 2.30 skończyłem pierwszy sezon.
Teraz jestem w połowie drugiego.

...proszę mnie nie oceniać, to *naprawdę* wciąga. Razz

Ankh

Leleth · Gość

No, prawda. Niby Max jest spoko, ale też taka kliszowa... Niby ten serial kliszami stoi, ale ta mnie nie urzekła. Poza tym jestem jak Mike, team Eleven, i miałam irracjonalną satysfakcję, kiedy Eleven ją zdissowała w ostatnim odcinku.
Nie podobało mi się też, że Nancy i Jonathan się zeszli. W pierwszym sezonie to było takie fajne odwrócenie kliszy, że została ze Steve'em.
Za to z nowych postaci polubiłam Boba, smutek.

Tini · Gość

Ankh

H · Gość

Shiren

Czy ktoś oglądał "1922"? Daleko mi do znawcy kina, w ogóle film to jest medium, które chyba najmniej do mnie przemawia, ale jakim cudem ten film zdobył tyle pozytywnych recenzji, to nie mam bladego pojęcia. Postaci były tak drewniane, że naprawdę chyba nigdy nie było mi tak obojętne, kto, kogo i dlaczego właśnie zabił.

Wypłosz

Obejrzałem nowego "Blade Runnera" i moje odczucia można podsumować jako "meh". Poprawny film o oszałamiająco ładnych sceneriach, który nie mówi nic nowego względem oryginału. Akurat w tym filmie drewniania twarz Goslinga mnie nie raziła, ale Leto był zwyczajnie okropnie i nie mam pojęcia co ta postać miała wnosić.

No i skończyłem drugi sezon Stranger Things. Nie zepsuli, choć za trzecim razem muszą przełamać schemat, inaczej to stanie się nudne.

Captain Drown

I bought a vampire motorcycle - głupawe, miejscami się dłuży, ale chyba w moim typie [poza tym, kilka scen mnie rozbawiło - zawsze coś].

Poza tym powtórki/nadrabianie wszystkich Ju-On/Grudge/Klątw - póki co jestem po dwóch japońskich Ju-On. Właściwie dobrze mi się ogląda, chociaż prawie połowa dwójki to część jedynki, a niektóre sceny w drugiej części są dosyć dziwaczne i trudno mi do nich podejść na serio.

AnnDroid

Dałam się namówić na Star Trek: Discovery. Jestem mało serialowa, a Star Trek ogólnie zawsze mi raczej zwisał i powiewał, więc nie miałam żadnych konkretnych oczekiwań. Jednak rzecz okazała się całkiem sympatyczna i oglądalna. No i występuje tam niesporczak Heart

. Powinno być więcej niesporczaków w popkulturze.

Captain Drown

Między Ju-Onami/Klątwami/Grudge'ami zaplątał mi się Pies Baskerville'ów z 1939. Chyba minimalnie zatęskniło mi się do takich starych Holmesów.

zaciekawiony

Film dokumentalny "Tower" Keith Maitland, na temat strzelaniny na Texas University w 1966. Bardzo ciekawe relacje osób uczestniczących, zwłaszcza interesujące są historie ludzi który dokonali wtedy kilku bohaterskich czynów choć byli całkiem przeciętnymi osobami, choć sami nie sądzili że coś takiego im się przydarzy.

Tini · Gość

cayce pollard

The Handmaiden (2016). Matko, jaki to jest dobry film! Ale za dużo plot twistów na moje słabe nerwy Very Happy

Achika

Obejrzałam "Ligę Sprawiedliwości" i podobała mi się. Dobre tempo, niezłe relacje między bohaterami.

Vaherem

A jak ją oceniasz w porównaniu z Wonder Woman? Bo się zastanawiam czy pójść, a WW była słabsza niż się spodziewałem po recenzjach...

Achika

No właśnie nie byłam na Wonder Woman! Mogę tylko ocenić w stosunku do Batman vs Superman, ale od tego wszystko jest lepsze.

Nadal jest dużo poważniej niż w filmach Marvela (i dobrze), przygaszone kolory, brak pyskatych odzywek, nieco humoru wnosi postać Flasha (o matko, omal nie napisałam "Slasha"!), który jest nastolatkiem i zachowuje się właśnie tak, ale o wiele bardziej przypadł mi do gustu niż Spider-Man. Bardzo realistycznie się boi.

O muzyce niech się wypowiadają spece, ja tylko powiem, że użycie w otwarciu jednej z bardziej dołujących piosenek Cohena
https://www.youtube.com/watch?v=Lin-a2lTelg
było strzałem w dziesiątkę.

Podoba mi się autoironiczny dialog:
Flash: What's your superpower?
Batman: I'm rich.

Przeciwnik jest oczywiście komiksowy, ale zupełnie niezły wizualnie, chociaż o wiele więcej dramatyzmu od walk z nim ma pewna scena związana z Supermanem.

Są sceny po napisach!

Leleth · Gość

Spiderman: Homecoming. To jeden z niewielu filmów superbohaterskich, który naprawdę mi się podobał, a nie tylko doceniałam napierdalankę.

Wypłosz

"Najlepszy". Dobrze zagrane i podnoszące na duchu.

Vaherem

Widziałem wczoraj drugich Strażników Galaktyki i podobało mi się. To chyba najlepszy film ze stajni Marvela. Niby jakoś specjalnie nie zaskakiwał, a klimat znałem z pierwszej części, ale ta było o wiele lepiej wyważona pod względem śmieszkowanie/akcja/wydarzenia. No i jak zwykle świetna ścieżka dźwiękowa.

kura z biura

Obejrzałam sobie "Najlepszego" i przekleję tutaj, co napisałam na fejsie.

Hm. Z jednej strony - interesujący, sprawnie zrobiony i na pewno wartościowy film z przesłaniem, z drugiej jednak - trochę mi tu czegoś brakowało. (spoilery)
...

Na pewno - jakiegoś oddania sprawiedliwości Grażynce. Wszyscy jakoś, mam wrażenie, zbyt łatwo o niej zapomnieli, nawet jej ojciec ostatecznie wybaczył Jerzemu, a sam Jerzy - cóż, nie sprawiał wrażenia jakby jej śmierć przyniosła mu coś więcej niż pięć minut wyrzutów sumienia. Tymczasem wciągnął ją w narkotyki, kiedy miała 15 lat...
Poza tym - epizod narkomański niezły, ale w epizodzie wychodzenia z nałogu i później treningów nie widać za bardzo tej krwi, potu i łez. Człowiek ma wrażenie, jakby już po odwyku wszystko przychodziło Jerzemu jak za pstryknięciem palców. Nawet fakt, że Iron Man znienacka okazał się podwójnym Iron Manem zdawał się nie robić bohaterowi szczególnej różnicy.
Poza tym Gierszał - dobrze go ucharakteryzowali na pokrytego wrzodami narkomana, ale później - cóż, młody, ładny, dobrze odżywiony chłopak, nie było po nim widać ani wyniszczenia spowodowanego przez nałóg, ani wyżyłowania ciężkimi treningami.
Związek z Ewą też przedstawiony tak jakoś pobieżnie, ale może ten reżyser tak ma, ostatecznie w "Bogach" też żona Religi była postacią wręcz epizodyczną.

Wypłosz

Najpierw obejrzałem "To nie jest kraj dla starych ludzi" i podobało mi się bardzo, trzy cholernie dobre kreacje (Tommy Lee Jones!), no i odpowiadała mi taka minimalistyczna, powściągliwa, pozbawiona muzyki narracja. Kawał porządnego thrillera/neo-westernu o przepięknych zdjęciach.
A potem "Aż poleje się krew" i ten film od razu wskoczył do mojego top 3 najlepszych ever. Zachwycający. A Day-Lewis to po prostu geniusz i tyle.

Lenn

Obejrzałam dziś w końcu połowę pierwszego odcinka "Błękitnej Planety 2" z Davidem Attenborough - więcej na razie nie zdążyłam.
I na tej połowie, niecałe półgodziny, łzy wycierałam trzy razy.
Sama nie ogarniam, co się ze mną zadziało.

Zdjęcia są absolutnie fenomenalne, lepsze nawet niż to, co BBC nakręciło na temat mórz i oceanów przed laty. Treść też. I tak patrzyłam na rybę posługującą się narzędziami, na delfiny komunikujące się z orkami w "obcym" dla nich języku, i tylko myślałam, ile czasu ludziom zajmie wybicie tych wszystkich pięknych, inteligentnych istot. I o tym, że dobrze, że BBC/Attenborough zdążyli, bo lada moment nie będzie czego kręcić, znikną rafy i tak dalej.
A Attenborough (Czubówna) nie doszli nawet jeszcze do jakichkolwiek kwestii ochrony środowiska...

...W każdym razie polecam. Bardzo.

Wypłosz

Zacząłem oglądać "Peaky Blinders". Dialogi są tu tak drewniane, że aż zęby, bolą, ale dobrze ten serial robi oczom. I uszom.
Cillian Murphy jest tu śliczny.

Rzabcia

Bylam dzisiaj w kinie na "The Justice League" i ogolnie bylam zadowolona z filmu. Nie bylo glupokowatych kawalow wrzucanych na sile, bohaterowie sympatyczni i w sumie obejrzalam z prawdziwa przyjemnoscia. Chyba ostatnio DC przekonuje mnie bardziej niz Marvel.

Anneke

Morderstwo w Orient Expressie - biorąc pod uwagę, z jak niewdzięcznym materiałem pracowali twórcy (powieści Agathy Christie są zbyt statyczne i skomplikowane fabularnie, żeby być dobrym materiałem na film, zwłaszcza kinowy) wyszło zaskakująco dobrze. Owszem, zdarzyło się parę kiksów np. były ze dwa momenty, kiedy się bałam, że pójdzie to za bardzo w stronę Sherlocka Holmesa (tego z Downeyem Jr.), wiecie, z Poirotem bijącym się przy pomocy laski i ganiającym po mostach, ale na szczęście dodane sceny akcji, choć cokolwiek naciągane, mieszczą się jeszcze jako tako w charakterze Poirota. Fajne jest przejście od niemal komediowego tonu do dramatu, przepiękne są widoki, na plus też wyszło dodanie niektórym postaciom charakteru (sekretarz ma słabość do alkoholu, a religijna obsesja pielęgniarki jest dobrze uzasadniona). Oczywiście grono podejrzanych wypada różnie, są w nim postaci bardziej pogłębione i mniej, takie które na dobrą sprawę są tylko statystami - ale generalnie wychodzi to całkiem nieźle. Poza tym spodobała mi się rezygnacja z pomysłu z "ławą przysięgłych" - w książce to był chyba najbardziej irytujący motyw, serio, jakby zabicie kogoś w dwanaście osób było z gruntu lepsze i bardziej sprawiedliwe niż zabicie w osób jedenaście, trzynaście czy dowolną inną liczbę .

Mam tylko dwa pytania: co u licha robiła tam Pilar Estravados, postać z zupełnie innej książki?
I dlaczego węgierski hrabia zna kung-fu?

Leleth · Gość

Jaki pomysł wobec tego zastosowano?

Anneke

Wszystko jest tak, jak w książce, tylko nikt nie usprawiedliwia morderstwa tym, że "działaliśmy w dwunastu, więc to tak, jakby sąd wymierzył sprawiedliwość", jedynym "usprawiedliwieniem" (cudzysłów, bo to w sumie dyskusje, na ile morderstwo w ogóle może być usprawiedliwione) jest to, że ofiara sama była mordercą, a jej zabójcy to w gruncie rzeczy "dobrzy ludzie", którzy mnóstwo wycierpieli i nie zasługują na to, żeby mieć spieprzone życie przez jeden akt słusznej zemsty. Wink

A, i jeszcze podobał mi się wątek lekarza, a konkretnie to, że czarnoskóry aktor gra tu czarnoskórą postać. Bo bardzo często w tego typu filmach czarnoskórzy aktorzy mają role napisane tak, jakby byli biali (nikt nie zauważa że w jakikolwiek sposób się różnią), co z jednej strony jest fajne, a z drugiej, jakby na to nie patrzeć, to jest jednak zakłamywanie rzeczywistości, trochę tak jakbyśmy nagle wszyscy zaczęli udawać, że te X lat temu żadnego rasizmu nie było, no skąd. Tu tego nie ma, tu widać, że facet miał w życiu ciężko, zanim osiągnął to, co osiągnął i nadal nie jest mu lekko. I ładnie to jest wpasowane w całą historię.

Lizard

"Muszkieterów" BBC. Rany, ile tam jest pięknych ludzi. Very Happy

Nefariel

Obejrzałyśmy z lokatorką nowe W pustyni i w puszczy, to sprzed 16 lat w sensie.

Pierwsza połowa to prawdopodobnie jeden z największych krindżów mojego życia, powaga. Chamis był zajęty głównie robieniem głupot i ładnym wyglądaniem (w ogóle grał go Polak, jprdl), Idrys robił za tło, Gebhr wyglądał jakby ostatnie pięć lat spędził na ostrym chlaniu i ogólnie to trochę rządził tą karawaną, co zgrzytało o tyle, że tak jak w książce był kompletnym świrem mającym problemy z zajarzeniem ciągu przyczynowo-skutkowego. I tak naprawdę Kowalewski był jedynym człowiekiem w tym grajdołu, który potrafił grać, tylko z jakiejś niewytłumaczalnej przyczyny nie grał Kaliopuliego, tylko Zagłobę. Za to Mahdi miło zaskoczył, bo po akcji ze stasiowym "jezdem hżeźdźjaninę jag muj ojdziedz" zawołał do siebie Nel i powiedział jej, żeby dobrze opiekowała się tym debilem, bo jest dużo dojrzalsza niż on.

Za to druga połowa była... no, spoko. Posunęłabym się nawet do stwierdzenia, że lepsza niż w starej wersji, bo stara wersja tak naprawdę stała ponurym klimatem i zajebistym wątkiem Chamisa z pierwszej części, a druga część polegała raczej na pokazaniu wszystkich fajnych zwierząt, które ukradliśmy z cyrku Korona. W nowej wersji trochę zgrzytał trop "szlachetnego dzikusa", ale na pewno lepsze to, niż "biały wybawca" (który w latach siedemdziesiątych mógł przejść, ale potem nie). Ogólnie Staś naprawdę szanował Kalego i Meę, traktował ich jak równych sobie i uczył się od nich przetrwania, a Nel wreszcie była postacią - owszem, momentami bardzo irytującą, ale wciąż postacią, a nie kukiełką.

Ajzan

Jak byłam w podstawówce, to "W pustyni i w puszczy" było hitem. Refren piosenki z tego filmu wyrył mi się na zawsze w pamięci, a niedawno w małej księgarni znalazłam album o produkcji, taki duży, ze zdjęciami na całe strony i w twardej oprawie.

Dora

Nefariel

Nie wiem, ja byłam wtedy wielką fanką książki, ale filmu w końcu nie obejrzałam. Wtedy pewnie by mi się nie spodobał, bo jako dziecko byłam strasznym cannon nazi. Nadal trochę jestem, nie ogarniam co miało na celu zmasakrowanie wątku porywaczy (poza skróceniem do minimum rajdu przez pustynię, żeby móc pokazywać fajne wesołe rzeczy) i trochę węszę spiseg, bo to było już w dobie globalnego terroryzmu i nie wiem czy relatywizowanie postaw muzułmanów porywających chrześcijańskie dzieci nie byłoby zbyt odważne.

Karmena

Chyba też nie oglądałam tej nowej wersji "W pustyni i w puszczy, hm.

Lizard

Ja książek nie czytałam. Sięgnęłam chyba kiedyś, bodajże w końcu podstawówki, ale znudziło mnie i jakoś tak nie powróciłam do tematu. Very Happy

Dartanian który śliczniutki jest na pysiu, Aramis

, Królowa Anna - mujborze!, Konstancja - to ze stałej obsady. Plus mnóstwo przystojnych i ładnych postaci drugoplanowych, praktycznie w każdym odcinku ktoś się znajdzie. Very Happy

(Przypuszczam, że jest to jakaś próba symetrii ze strony castingowców za brzydką jak noc listopadowa Madame de Winter... Rolling Eyes

)

No i podoba mi się (wbrew, najwyraźniej, obiegowej opinii) że Kardynał jest człowiekiem z krwi i kości, a nie karykaturą Knującego Klechy na kształt Szpiega z Krainy Deszczowców, jak lubi go przedstawiać popkultura.

Karmena

No, napisane jest to specyficznie, znaczy niezbyt dzisiejszym stylem. I muszkieterowie potrafią być straszliwie denerwujący. Ale i tak lubię całą trylogię, a d'Artagnan to jedna z moich ulubionych postaci literackich Smile

Ostatnio czytałam Bragelonne'a i oczywiście znów się poryczałam ;/

Też mi się podobał Richelieu w serialu, pogłębili jego charakter i wydawał się taki prawdziwy.
W ogóle nie podobają mi się ekranizacje tej książki, na ekranie to wszystko wygląda głupawo xD Serial to totalny fanfik i niby z opisu brzmi fajnie, ale też mnie nie ujął. Choć teraz mam chętkę spróbować ponownie ^^

Lizard

No właśnie mnie ta fanfikowość chyba przyciągnęła, cóż ja poradzę, że kocham te wszystkie motywy i zagrywki jakimi raczą nas scenarzyści. Very Happy

Nie wiem, czy to jest dobry serial... Ale wiem, że jest zajmujący, ekscytujący, i rozrywkowy, a bohaterom kibicujemy nawet trochę mimo woli. I, jak już mówiłam, pełno ładnych ludzi. Czyli jak dla mnie 10/10. Very Happy

Ankh

H · Gość

Emotki. Masakra, najbardziej żenujący i nudny film, jaki widziałam w tym roku :O Pada w nim co najmniej kilkanaście żartów o kupie, he-he.

Ajzan

Captain Drown

The Laughing Dead [1989]. Całkiem lubię estetykę lat 80, ale CO SIĘ TUTAJ DZIEJE. Pierwsza godzina to po prostu ekspozycja irytujących lub/i nieprzyjemnych postaci przeplatana z [przyznaję] twórczym i miejscami absurdalnym gore. Ostatnie półgodziny przebiło jednak wszystko: trzy postacie mutują w dziwaczne stwory mające być azteckimi bóstwami, a zło zostaje ostatecznie pokonane celnym rzutem głazem przez obręcz [tam ma być głęboka symbolika - nawiązanie do azteckiej gry, dopełnianie okręgu i tak dalej, ale całokształt mnie osłabił]. Fragmenty można traktować w kategorii tak złe, że aż dobre.

Big Bad Wolf

Z braku laku zaczęłam oglądać Empire. Spodziewałam się nudów, a wciągnęło mnie strasznie. A Cookie jest absolutnie fantastyczna Heart

kura z biura

Obejrzałam sobie Snowpiercera. Jestem trochę zawiedziona, bo spodziewałam się więcej malowniczych widoków zamarzniętej Ziemi, a dostałam w sumie tylko jakieś migawki. Za to zakończenie jest totalnie wtf-ne.

Ankh