Niezatapialna Armada Kolonasa Waazona

Babatunde Wolaka

Pratchett dodawał również, że przede wszystkim on sam jako autor się wyrobił Smile

W każdym razie, pytany o Patrycjusza z "Koloru magii", zaprzeczał, jakoby był to poprzednik Vetinariego.

Satoru

To nie ulega wątpliwości.

Ale zaraz... Czyżby to oznaczało, że alter ego Pratchetta to Vetinari?

(W sumie, pewna logika by na to wskazywała. Jednak inna wskazuje mi jakoś na Dwukwiata...) Laughing

Sineira

Kurczę, to jakaś nietypowa jestem, czytałam cały cykl kilka razy i zawsze po kolei - w kolejności wydawania.
Aż mam ochotę znowu, tym razem może podcyklami? Tylko najpierw muszę skończyć Koło Czasu, potem na swoją kolej czekają "Cesarzowa Cixi" i "Stulecie trucicieli".
Och, szlag, spojrzałam na półkę książek oczekujących i się załamałam. A miałam przestać kupować!!!

Babatunde Wolaka

U mnie Cixi leży w kolejce od dwóch lat. A z Pratchettem tak w ogóle, to utknąłem na "Maskaradzie". :/

Tini

O, "Stulecie trucicieli" niezłe jest.

Satoru

Ja nadal nie przeczytałam "Pasterskiej korony", boję się...

Hersychia

A ktoś z Was czytał "Ostatniego bohatera"? Pamiętam, jak kilka lat temu na allegro śmigały 2 egzemplarze. Ludzie kupowali, czytali, sprzedawali dalej za te dwie stówy.

Kazik

Spotkała mnie ta przyjemność - choć pamiętam jak przez mgłę. To było to specjalne wydanie, format A4, z ilustracjami Paula Kidby'ego i w sumie to je najbardziej pamiętam - no i opisy gry rozgrywanej przez bogów.
I mam 99% pewności, że to był egzemplarz biblioteczny.

Ankh

Babatunde Wolaka

Ja na razie tylko oglądałem obrazki. Generalnie wolę wizję Dysku w wersji Kidby'ego niż Kirby'ego.

Satoru

Jest całkiem fajna, tylko nielicho mi przeszkadzało, że nijak nie pasuje wizualnie do reszty cyklu. Mogli wypuścić też normalną wersję...

@Ankh
No właśnie. Już przy "Niuchu" i "Parze w ruch" miałam wrażenie, że to zupełnie inne książki, a one oficjalnie dokończone i "dorobione" były...

Leleth

Lubię Pałac Kultury i Nauki. Już nie chodzi o to, że w dupie mam, że to komunizm blabla, ale dla mnie z żadnej strony nie jest nieładny, przeciwnie, całkiem mi się podoba i uważam go za symbol Warszawy.

Lenn

Leleth, ja też. Chodziłam do Pałacu do kina, teatru, na basen, kursy językowe, wystawy, koncerty etc. Przez kilka lat przesiadywałam też codziennie w parku pod Pałacem, wracając ze szkoły. Lubię kolorowe podświetlenia na wieczór, lubię windy i taras. Sama architektura ciekawa i zupełnie w porządku. Wychowywałam się w duchu, że to szkaradny symbol komunistycznej dominacji - ale dla to już prędzej fajny budynek użyteczności publicznej, atrakcja dla gości, symbol miasta.

Hersychia

Poza tym, jak jest smog, to i tak go nie widać. I wszyscy szczęśliwi Razz

Lizard

Przyłączam się do lubiących pałac. Z zaplecza artystyczno-rekreacyjnego nie korzystam, bo nie jestem z Warszawy, ale architektonicznie mnie zachwycał od zawsze, uważam że jest piękny. Smile

Karol

Mnie się nawet podoba jego kolor, a wiem, że był pomysł z czyszczeniem. Pałac jest symbolem Warszawy także dlatego, że jest taki niecodzienny, nieoczywisty, niby nieco niepasujący, ale świetmie wrosły w tkankę miejską, podoba mi się ta różnorodność instytucji kultury i rozrywki, które mieści. Nie podoba jedynie parking od strony Marszałkowskiej i ta buda z kebsem od Alei.

kura z biura

Dla mnie Pałac od zawsze był symbolem Warszawy, ale też źródłem jednego z moich największych rozczarowań w dzieciństwie. Otóż na zdjęciach zawsze był taki cudnie biały, tymczasem, jak pierwszy raz pojechałam do Warszawy i zobaczyłam go na własne oczy, to był szarobury i sprawiał wrażenie brudnego...

Wypłosz

Tak między Bogiem a prawdą, to ja myślę że tak naprawdę ci wszyscy krzykacze od wyburzania Pałacu wcale nie nienawidzą go, nie kłuje ich w oczy jego komunistyczno-bierutowsko-stalinowski rodowód, tylko krzyczą, bo trzeba coś krzyczeć - i pokazywać, jacy to my patriotyczni jesteśmy.
Wink

mel

Myślę, że krzyczą ludzie, którzy nie zauważyli, że coś się zmieniło.
Dla mnie Pałac Kultury jest symbolem Warszawy przede wszystkim, jest na każdej pamiątce i każdej pocztówce, poza tym kocham zdjęcia z Parady Równości z Pałacem w tle. Prawdopodobnie jest takim symbolem dla każdej osoby, która nie wychowała się w Warszawie lub nie mieszka w niej od dawna.
Więc z perspektywy Polski nadmorskiej - a dajcież spokój temu pałacu, niech sobie stoi jak mu dobrze.

AnnDroid

Mnie też się Pałac podoba. I w ogóle lubię burą, molochowatą architekturę.

Uwielbiam pociągi - nawet jeśli są stare, brudne i zatrzymują się w polu na 2 godziny. Kiedy muszę gdzieś jechać, zawsze najpierw sprawdzam, czy dociera tam kolej.

Język niemiecki - dla mnie brzmi super, francuski to jest zło.

Czosnek, cebula, sery typu "zepsuty"- dobre jedzenie to śmierdzące jedzenie. Wink

Sachsa

Procella

Tini

Nefariel

Mój zachwyt brutalizmem i socrealizmem jest tak wielki, że wyparłam istnienie ludzi, którym się to nie podoba. Jak znajdę chwilę czasu, to siadamy z lokatorką i przerabiamy chatki w simsach na szarobure blokowiska.

Lenn

Leleth · Wysłany: Pon 10:17, 05 Mar 2018 Temat postu:

To nie tyle nielubiana rzecz, ale nie rozumiem, dlaczego ludzi tak szokuje scena z brzoskwinią w Call me by your name. Mnie się ona bardzo podobała, tzn. nie sama masturbacja, tylko ten dialog potem. Przecież wystarczy wejść sobie na dowolne forum internetowe i widać, że ludzie robią tysiąc razy głupsze rzeczy podczas masturbacji i seksu. Sama odkryłam ją we wczesnej podstawówce, nie wiedząc oczywiście, co to jest, i naprawdę też różne rzeczy robiłam, a jeszcze i jako nastolatka. Nastolatki mają głupie pomysły, eksperymentują z seksem. Naprawdę nie wiem, co w tym dziwnego i w czym ma być gorsze od np. seksu z prysznicem. Chyba w tym, że ktoś to, olaboga, nieobrazowo pokazał na ekranie.
Ale może mam wrażliwość szpadla, bo scena z kotem w Kształcie wody też mną nie wstrząsnęła, tylko dopisała się do całokształtu konsekwentnej kreacji - niespójne to było zachowanie stwora na końcu.

Melomanka · Wysłany: Pon 13:38, 05 Mar 2018 Temat postu:

Dodam, że w książce znajduje się o wiele bardziej dla mnie zniesmaczający wątek fekalny, na całe szczęście nie przeniesiono go do filmu.

Leleth · Wysłany: Pon 14:01, 05 Mar 2018 Temat postu:

Rozwiń

.

Alla · Wysłany: Pon 15:39, 05 Mar 2018 Temat postu:

Scena z kotem mną wstrząsnęła, bo raz, że nie lubię, jak się zwierzętom dzieje krzywda, nawet na ekranie, a dwa - to było takie ostateczne potwierdzenie, że stwór (BTW, on miał jakieś imię?) kieruje się instynktem, a nie rozumowaniem. Ta scena była do bólu logiczna, tylko przekreśliła wszelkie szanse na odbiór stwora jako istoty na poziomie empatycznym równej człowiekowi. I wtedy cała ta miłość wydała mi się cokolwiek, hm, dziwna.

A oburzu na brzoskwinię tez nie rozumiem, sama czułam lekkie zażenowanie, ale nie z powodu samej sceny, a własnego odczucia, że podglądam scenę zbyt intymną, by była przeznaczona dla cudzych oczu.

Melomanka · Wysłany: Pon 0:28, 12 Mar 2018 Temat postu:

Leleth · Wysłany: Pon 0:39, 12 Mar 2018 Temat postu: